تحول در مدیریت موریانه – The Termite Management Revolution
خانه شما مورد حمله موریانههای زیرزمینی قرار گرفته است یا گمان می‌کنید اگر خانه‌تان به خوبی محافظت نشود، این اتفاق خواهد افتاد، چاره چیست؟ آیا واقعاً تنها راه برای جلوگیری از ورود موریانه‌ها یک فرایند گسترده است که نیاز به مصرف صدها لیتر محلول سمی، در اطراف و زیر خانه شما دارد.
استفاده از سد شمیایی تنها راه چاره نیست، روش جدیدی که می‌تواند جایگزین سد شیمیایی بشود استفاده از ایستگاه‌های طعمه است. ایستگاه‌های طعمه بسته‌هایی هستند که مجموعاً حاوی کمتر از ۲۸ گرم ماده فعال می‌باشند. این مقدار ماده فعال سمیتی کمتر نمک طعام دارد.
به آینده کنترل موریانه- طعمهگذاری با Exterra- خوش آمدید.
روش کنترل موریانه‌ای که تاکنون مورد استفاده قرار می‌گرفته تقریباً منحصر به کاربرد سد شیمیایی بوده است. کاربرد چنین سدی برای خانه شما عموماً شامل اسپری کردن حجم زیادی از مواد شیمیایی سمی و پایدار در محیط زیست، در اطراف و زیر فونداسیون خانه در نزدیکی شما و خانواده‌تان، بوده است. اما Exterraهمهی آنها راعمیقاً تغییر می‌دهد.
علاوه بر خصوصیات مهم موافق با محیط زیست Exterra، مهمترین مزیت این محصول توانایی آن در ریشه‌کنی حقیقی منبع مشکل موریانه‌ها یا همان کلنی موریانه‌ها است.
سدهای شیمیایی – روش کلاسیک
موریانههای زیرزمینی در زیر زمین زندگی میکنند و معمولاً در زیر و اطراف ساختمان جای می‌گیرند. اشتهای آنها برای چوب نیز ذاتی‌ست و هضم آن، توسط طبیعت برنامه‌ریزی شده است. موریانه‌ها و اشتهای زیاد آنها برای چوب، هنگامیکه آنها در جست و جوی یک منبع غذایی جدید وارد ساختمان‌ها می‌شوند، معضل خلق می‌کند. سدهای شیمیایی در مکان‌های تیمار شده از طریق دور کردن موریانه‌هایی که قصد عبور از سد را دارند و یا کشتن موریانه‌هایی که به سد برخورد میکنند، در جست و جوی موریانه‌ها برای چوب اختلال ایجاد میکنند. برای حفاظت خوب یک ساختمان، باید یک سد در زیر و اطراف تمامی فونداسیون یک ساختمان، جاهایی‌که موریانه‌ها در تلاش برای وارد شدن از پایین می‌باشند، ایجاد شود. برای اینکه کاملاً مؤثر باشد، سد باید با یک غلظت زیاد در تمام اطراف و زیر فونداسیون ساختمان به کار برده شود تا هر نقطه ممکن که پتانسیل ورود موریانه‌ها به داخل ساختمان را دارد محافظت شود. اما چه اتفاقی می‌افتد اگر سد پیوسته نباشد یا به اندازه کافی قوی نباشد؟ سوال خوبی است اما ممکن است جواب برای شما خوشایند نباشد.
حتی در با دقت‌ترین تیمارهای سد نیز همیشه سدهای قوی، یک‌دست و پیوسته بین ساختمان‌ها و موریانههای حمله کننده زیر آنها شکل نمی‌گیرد. این به دلیل طبیعت طاقت‌فرسای فرآیند اجرای تیمار سد و مشکلات قرار دادن یک سد، زیر یک ساختمان می‌باشد. تقربیاً به طور اجتناب ناپذیر شکاف‌ها یا شکستگی‌هایی در طول سد باقی می‌مانند و موریانه‌ها، که همیشه در حال جست و جوی یک سوراخ یا یک منبع جدید غذا هستند، می‌توانند از این طریق حمله کنند(شکل۱). در قدرت یک سد نیز می‌تواند تغییراتی رخ دهد. برای مثال، ایجاد یک سد پیوسته و یک دست قوی در زیر یک کف بتونی، حتی اگر اتفاق هم بیفتد، خیلی نادر است. این بدین معنی است که اگر یک بتون کف در نقاطی که سد خیلی ضعیف است یا سدی در آن‌جا اجرا نشده است، ترک بردارد، موریانه‌ها می‌توانند وارد ساختمان بشوند و اغلب مشخص نمی‌شوند تا زمانیکه خسارت زیادی ایجاد کنند. موریانه‌ها می‌توانند از شکافی به باریکی یک سکه نفوذ نمایند.
ایجاد تغییرات فیزیکی در سدها، ضعیف شدن یا فرسودگی آنها، می‌توانند شکاف‌هایی در سدها ایجاد شود. برای مثال، زمین تیمار شده با یک سد سمی ممکن است زیرورو شود یا به دورتر شسته شود. حتی اگر وقتی سدی اجرا شود که پیوسته، یک دست و قوی باشد، قدرت آن به طور طبیعی در طول زمان، به دلیل تجزیه ذاتی سموم، کاهش خواهد یافت. همچنین فرآورده‌های تیمارهای سد که در حال حاضر وجود دارند، به پایداری و بادوامی مواد شیمیایی قدیمی‌تر، که اکنون ممنوع شده‌اند، نیستند. به بیان دیگر مواد واقعاً قوی و پایدار وجود ندارند.
برای پخش سم در زیر فونداسیون ساختمان اغلب نیاز به دریل زدن و ایجاد تعداد زیادی سوراخ جهت تزریق سم می‌باشد(شکل۲). علاوه بر آن، فرآیند اجرای سد می‌تواند خیلی وقت‌گیر باشد، خصوصاً اگر نیاز باشد برای اجرای سد سطح تمام شده داخلی، مانند کف و گچ‌بری حذف شود.
نیاز به گفتن نیست، سموم سد موریانه، تنها برای موریانه‌ها سمی نیستند. یک اجرای ناصحیح یا کم دقت تیمار سد می‌تواند نه تنها بر موریانه‌ها، بلکه بر تمام موجوداتی که در زیر ساختمان وجود دارند تأثیر بگذارد.
اجرای صحیح یک سد شمییایی بسیار دشوار است. سدهای شیمیایی تنها یک روش انفعالی برای کنترل موریانه‌ها هستند، زیرا تنها موریانه‌هایی که تلاش میکنند تا به یک ساختمان که از طریق سد شیمیایی حفاظت شده وارد شوند، تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر، سدها به سادگی در انتظار برخورد موریانه‌ها می‌مانند و به آهستگی و روز به روز تجزیه می‌شوند.
اما سیستم طعمهگذاری، مانندExterra ، یک شکل بسیار فعال کنترل موریانه‌هاست، به سمت موریانه‌ها می‌رود قبل از اینکه آنها به سمت خانه شما بیایند و همه آنها را بیرون می‌کند.Extarra تنها موریانه‌ها را نمی‌کشد، بلکه واقعاً می‌تواند لانه موریانه‌ها یا کلنی و همه اعضای آن را در زیرزمین (جاییکه زندگی میکنند) از بین ببرد. حتی قبل از آن که شانس این را داشته باشند که در مورد خانه شما به عنوان یک منبع غذایی فکر کنند. تفاوت بزرگی که شما مطمئناً موافق آن خواهید بود. اما چگونه Exterraچنین راه‌حل ریشه‌ای و رضایت بخش را برای مشکلی چنین مهم فراهم ساخته است؟
موفقیت در سیستم طعمهگذاری موریانه
تغذیه موریانههای کارگر از طعمه موریانه، که تمام اعضای کلنی را می‌کشد، کلید موفقیت در سیستم طعمهگذاری است. ساده به نظر می‌رسد. اما در واقع اصلاً ساده نیست. در حقیقت کشتن تمام موریانه‌هایی که تعداد اعضای کلنی آنها می‌تواند میلیون‌ها فرد باشد، بسیار دشوار است. این به دلیل طبیعت مرموز موریانه‌ها و غریزه حفاظت از کلنی آن‌هاست که سبب میشود تا آنها از مواد مضر اجتناب کنند. به هر حال Exterra به دقت طراحی شده تا غرایز حفاظت کلنی موریانه‌ها را مغلوب سازد وتک تک افرادی که تعدادشان خیلی زیاد می‌باشد را نابود سازد. اما چگونه Exterraاین کار را انجام می‌دهد؟ از طریق دنبال کردن سه کلید مهم برای موفقیت سیستم طعمه گذاری.
کلید اول – برخورد موریانه‌ها
برای مؤثر بودن طعمهگذاری، ابتدا باید موریانه‌ها در نقاط انتخاب شده‌ای تجمع کنند. Exterraاز طریق سود بردن از این حقیقت که موریانه‌ها دائماً به جست و جوی غذا در زمین اطراف خودشان می‌پردازند، این عمل را انجام داده است. با توجه به گونه موریانه، نقاط تجمع موریانه‌ها ممکن است در زیر زمین، اطراف ساختمان و یا داخل ساختمان باشد. البته در صورتیکه موریانه‌ها بتوانند در این مکان‌ها قرار گیرند. اگر یک ماده‌ی غذایی در هر کدام از این نقاط انتخاب شده قرار گیرد و کلنی‌های موریانه نزدیک آن باشند، موریانه‌ها سرانجام آن‌را پیدا خواهند کرد و شروع به مصرف در یک یا چند نقطه میکنند.
به همین دلیل، اولین مرحله در فرآیند طعمهگذاری موریانه‌ها، نصب با دقت ایستگاه‌ها در زمین اطراف ساختمان شما (شکل۳) و در صورت نیاز، در داخل ساختمان و روی زمین است. قطعاتی از غذای غیرسمی که موریانه‌ها برای خوردن آن‌را ترجیح می‌دهند، در زمان نصب داخل ایستگاه قرار می‌گیرد. این مواد پیشطعمه (Interceptor) نامیده می‌شوند. Exterraطوری طراحی شده تا موریانههای جست و جوکننده‌ی غذا را مطمئن سازد که قادرند در فضای ایستگاه به آسانی پیشطعمه را پیدا و شروع به تغذیه کنند.
موریانه‌ها پیش‌طعمه‌ها را پیدا و شروع به تغذیه از ایستگاه میکنند. زمانیکه موریانه‌ها با پیشطعمه برخورد کنند، فرآیند حقیقی طعمهگذاری در ایستگاه‌های آلوده آغاز می‌گردد. ساده به نظر می‌رسد، اما فرایند ساده‌ای نمی‌باشد.
کلید دو – از آشفتگی موریانه‌ها پرهیز نمایید
پیش‌طعمه‌ها که غیر سمی می‌باشند، موریانه‌ها را نمی‌کشند. پیش‌طعمه‌ها فقط تغذیه موریانه‌ها را در ایستگاه‌ها برقرار می‌سازند. پس از آنکه موریانه‌ها در حال تغذیه از پیش‌طعمه‌ها دیده شدند، طعمه‌ها (مواد سلولزی آغشته به مواد سمی با اثرات آهسته) به ایستگاه اضافه می‌شوند. به‌هر‌حال موریانههای تغذیه کننده دوست ندارند که مضطرب شوند. حتی ممکن است اگر مضطرب شوند ایستگاه را ترک کنند. اما بازرسی ایستگاه برای حمله موریانه‌ها یا اضافه کردن طعمه سبب مضطرب شدن موریانه‌ها میشود؟ واقعاً؟ نه با Exterra
بازرسی و طعمهگذاری Exterra
برخی از روش‌های بازرسی یا طعمهگذاری، موریانههای در حال تغذیه را مضطرب می‌سازد. این بدان جهت است که طراحی ایستگاه‌های آنها نیاز دارد که پیش‌طعمه‌ها در طی بازدید حذف شوند و دوباره پیشطعمه قرار داده شود و یا وقتی ایستگاه‌ها طعمهگذاری می‌شوند، پیش‌طعمه‌ها حذف شوند و طعمه جایگزین آنها گردد. در سیستم Exterraاین گونه نیست. استرس خیلی کم است یا اصلاً وجود ندارد. اما چگونه؟
طراحی بی‌نظیر حفره باز ایستگاه زیرزمینی Exterra(شکل۴) به بازدید کنننده اجازه می‌دهد که در طول بازرسی‌های منظم جهت بررسی حمله موریانه‌ها اطراف و داخل آن‌را با چشم بازرسی نمایند، بدون اینکه جابجایی در ایستگاه انجام گیرد و پیش‌طعمه‌ها در طول طعمه گذاری حذف و جابجا شوند. به جای حذف پیش‌طعمه‌ها، برای جایگزین‌کردن آنها با طعمه، طراحی حفره باز Exterraاجازه می‌دهد طعمه‌ها به ایستگاه اضافه شوند، بدون آنکه پیش‌طعمه‌ها حذف شوند. در طی طعمهگذاری، حفره باز به‌ترتیبی با طعمه‌ها پر می شود که سطوح داخل آن به طور کامل با پیش‌طعمه‌های آلوده تماس برقرار کنند. از آن‌جایی‌که طعمه‌هایی که در Exterraاستفاده می‌شوند حتی بیشتر از پیش‌طعمه‌ها توسط موریانه‌ها ترجیح داده می‌شوند، بنابراین موریانه‌ها به سرعت از پیش‌طعمه‌ها به سمت تغذیه از طعمه‌ها تغییر مکان می‌دهند. این طراحی ایستگاه، کم استرس و روش طعمهگذاری که بوسیله Exterraاستفاده میشود ابتکاری می‌باشد و امتیاز آن به ثبت رسیده است.
ایستگاه‌های روزمینی
اگر موریانه‌ها فعالانه در حال حمله به خانه شما هستند، غالباً می‌توانند از طریق استفاده از ایستگاه‌های روزمینی (شکل۵) در تلفیق با ایستگاه‌های زیرزمینی کاهش پیدا کنند. ایستگاه‌های روزمینی Exterraمی‌تواند ارزشمند باشند، زیرا آنها اجازه می‌دهند برخی از مشکلات موریانه سریع‌تر کاهش یابد. خصوصاً در نقاطی که اکنون مورد حمله موریانه‌ها هستند. ایستگاه‌های روزمینی می‌توانند یک وسیله مهم کاهش جمعیت موریانه‌ها در فاصله زمانی که Exterraنصب شده تا وقتی که کلنی حذف میشود، باشند.
کلید سه – انتخاب صحیح سم
تقریباً هر نوع حشره‌کشی موریانه‌ها را خواهد کشت.. به هر حال تعداد کمی از سموم می‌توانند به طور قابل اعتماد یک کلنی موریانه را ریشه کن نمایند. چرا این گونه است؟ زیرا اغلب سموم سریع عمل میکنند، به این معنی که آنها پس از تماس با حشره یا مصرف آن سریع موریانه‌ها را می‌کشند. یک سم سریع عمل کننده که داخل یک طعمه موریانه قرار داده میشود سبب مرگ فوری هر موریانه‌ای که آنها را پیدا و شروع به تغذیه نماید، خواهد شد. سایر اعضاء کلنی به طعمه می‌رسند و در حال جست و جوی غذا هم لانه‌ای‌های مرده‌شان را پیدا خواهند کرد. این موریانههای تازه وارد شده سریعاً خواهند فهمید که طعمه سبب مرگ هم‌لانه‌ای‌هایشان شده است. این موریانه‌ها و سایر اعضاء لانه‌شان به طور غریزی از مصرف طعمه دوری خواهند کرد(شکل۶). این بدان معنی خواهد بود که طعمه تعدادی از موریانه‌ها را کشته است، اما در ریشه‌کنی کلنی شکست خورده است. چگونه می‌توان این غریزه حفاظت کننده از کلنی را به طور موفقیت آمیز شکست داد؟
امروزه بهترین سم جهت استفاده در سیستم طعمهگذاری، سمی است که به آهستگی اثر کند. اگر یک سم به اندازه کافی آهسته اثر کند، موریانه‌هایی که طعمه حاوی سم را خورده‌اند قادرند که ایستگاه را قبل از آنکه تحت تأثیر سم قرار گیرند ترک نمایند. به طور نرمال، این موریانه‌ها قادرند به کلنی بازگردند و وظایف خود را در کلنی انجام دهند. آنها غذا را در بین سایر اعضای کلنی پخش میکنند(شکل۷). غذایی که طعمه حاوی سم می‌باشد. اگر سم به اندازه کافی آهسته کار کند، کلنی قادر نیست که بفهمد و از خوردن طعمه دوری کند، زیرا آنها نمی‌توانند مردن افراد کلنی را به مصرف طعمه ربط دهند. آهستگی سرعت عمل سمی که در Exterraاستفاده میشود (به اضافه نکات مثبت دیگر) آن را یک طعمه مسموم نرمال موریانه ساخته است.
طعمه موریانه Labyrinth
حیوانات بزرگ اسکلت‌های داخلی استخوانی دارند. اما حشرات از جمله موریانه‌ها یک اسکلت بیرونی دارند که به عنوان اسکلت خارجی شناخته میشود. هنگامیکه آنها رشد میکنند موریانه‌ها باید اسکلت خارجی‌شان را بیاندازند تا یک اسکلت جدید جایگزین آن شود. این فرآیند جایگزینی اسکلت خارجی، جلد اندازی نامیده میشود. همیشه به‌وجود آمدن یک نقص در فرآیند جلد اندازی، برای موریانه‌ها کشنده است. این بدین معناست که سمی که موریانه‌ها را از کامل کردن موفقیت آمیز فرآیند جلداندازی باز می‌دارد، می‌تواند یک سم قابل اعتماد باشد برای سیستم طعمهگذاری باشد. سمی که در طعمه Labyrinthوجود دارد دقیقاً چنین اثری دارد. اما چگونه به اندازه کافی کار می‌کند تا کلنی را ریشه‌کن نماید؟
پس از مصرف Labyrinthوقتی که یک موریانه جلد اندازی کرد، کشته میشود. تمام موریانههای یک کلنی در یک زمان جلد اندازی نمی‌کنند، برخی از موریانه‌ها زودتر و برخی دیرتر جلد اندازی میکنند. بنابراین موریانه‌ها در زمان‌های متفاوت می‌میرند. وقتی که اعضای کلنی بیشتر و بیشتر Labyrinthمصرف کردند، جلد اندازی میکنند و می‌میرند. تعدادی از افراد کلنی که باقی می‌مانند، دوباره خارج می‌شوند و از طعمه تغذیه میکنند. بدین ترتیب جمعیت کلنی به طور طبیعی کاهش پیدا می‌کند و در نهایت فرو می‌ریزد و ریشه کن میشود. چون فرآیند نابودی به آهستگی اتفاق می‌افتد، تقریباً غیر ممکن است که افراد باقی مانده در داخل کلنی ماده‌ای را که سبب مرگ تدریجی دیگر افراد کلنی شده را تشخیص بدهند و از آن دوری کنند(شکل۸).
به کندی می‌کشد اما خسارت را به سرعت متوقف می‌کند
ریشه کنی کامل یک کلنی موریانه توسط Labyrinthمی‌تواند چند ماه یا بیشتر طول بکشد. به هر حال می‌تواند به صورت قوی سرعت مصرف چوب یک کلنی را در طی ۶ تا ۸ هفته پس از آنکه کلنی شروع به مصرف Labyrinthنمود، کاهش دهد. این بدان علت است که موریانه‌ها ممکن است یک ماه طول بکشد تا جلداندازی نموده و بعد از خوردن Labyrinthبمیرند. ماده فعال آن تأثیرات دیگری بر موریانه‌ها دارد که در طی چند هفته پس شروع مصرف، شروع به تأثیر گذاشتن می‌نماید. این تأثیرات مانع توانایی موریانه‌ها درمصرف چوب میشود. بدین معنا که قبل از آنکه کلنی واقعاً نابود شود، مقداری از خسارتی که کلنی موریانه به یک ساختمان آلوده وارد می‌سازند، کاهش می‌یابد.
ماده فعال با قدرت بالا – سمیت کم
ماده فعالی که در Labyrinthاستفاده میشود بسیار قوی است. آنقدر قوی است که احتیاج است تا برای استفاده در Labyrinthدر غلظت بسیار کم مورد استفاده قرار گیرد. این غلظت آنقدر کم است که مقداری از Labyrinthکه احتیاج است تا یک ایستگاه Exterraرا به طور کامل پرکند حاوی مقدار بسیار اندکی ماده سمی است که این ماده سمی، سمیت پایینی برای انسان‌ها دارد. چگونه است که ماده فعال Labyrinthمی‌تواند در کشتن موریانه‌ها این قدر مؤثر باشد ولی سمیت آن برای انسان‌ها این قدر پایین باشد؟ زیرا ماده فعال روی حیواناتی تاثیر دارد که جلد اندازی میکنند. همان‌گونه که پیش‌تر گفته‌شد، ماده فعال در حالت خالص کمتر از نمک طعام سمی است. موضوع این نیست که یک سیستم طعمهگذاری موریانه چگونه به خوبی طراحی شده یا ماده فعالی که در آن استفاده میشود چگونه اثرمی‌کند، اگر موریانه‌ها طعمه را نخورند، سیستم طعمهگذاری کار نمی‌کند. تحقیقات گسترده‌ای صورت گرفته تا Labyrinthرا به ترتیبی برای ذائقه موریانه‌هایی‌که در آمریکا انتشار دارند، بهینه سازد. موریانه‌ها نمی‌توانند به سادگی در برابر Labyrinthمقاومت نمایند.
چرا نگهداری Exterraمهم است
Labyrinthمی‌تواند همهی کلنی‌های موریانه را در زیر و اطراف یک ساختمان ریشه‌کن کند. به هر حال پس از آنکه کلنی‌ها ریشه کن شدند فضای زمینی که کلنی‌های ریشه کن شده قبلی اشغال کرده بودند ممکن است توسط کلنی‌های جدید موریانه مورد حمله قرار گیرد. برای پیش‌گیری، فرایند طعمهگذاری باید در ساختمان شما ادامه یابد حتی پس از آنکه کلنی‌های موریانههای فعال ریشه‌کن شدند.
کاهش اثرات نامطلوب زیست محیطی
ریشه کنی کلنی موریانه، مهمترین مزیت Exterraاست. یک مزیت دیگر استفاده از Exterra، کاهش شدید در مقدار سم برای مدیریت موریانه‌ها در یک سایت، در مقایسه با تیمار سد سمی است. این روش چه مقدار پتانسیل کاهش دارد؟ اجازه بدهید یک مثال بزنیم.
برخی از تیمارهای سد سمی می‌توانند شامل به کار بردن بیش از ۱۵ کیلوگرم سم شیمیایی مخلوط با صدها لیتر آب در اطراف یک خانه بشود. اما Exterraهمهی آنها را با چند گرم ماده فعال جایگزین می‌کند. در برخی موقعیت‌ها، استفاده از Exterraبه‌جای سد شمیایی می‌تواند سبب کاهش ۱۰۰۰ برابری میزان سم مورد نیاز برای کنترل موریانه‌ها در یک سایت بشود. کاهش حقیقی در معرض سموم قرار گرفتن کاربران و حفظ محیط زیست از بزرگترین مزیت‌های استفاده ازExterraبه جای یک تیمار سد شیمیایی می‌باشد. سیستم طعمهگذاری برای شما، برای خانه‌تان و برای محیط زیست خوب است.
منزل شما موریانه دارد و می‌خواهید که آنها بروند، Exterraآن‌را انجام می‌دهد
شکل شماره ۹ تصویر یک خانه را نشان می‌دهد که توسط موریانههای زیرزمینی مورد حمله قرار گرفته است. اولین مرحله استفاده از Exterra، نصب زیرزمینی ایستگاه‌ها اطراف ساختمان در نقاطی در نزدیکی جاییکه موریانه‌ها احتمالاً به جست و جو برای غذا می‌پردازند، است. ایستگاه‌ها شامل غذای غیرسمی است که بوسیله موریانه‌ها ترجیح داده میشود. این غذا Interceptor(پیشطعمه) نامیده میشود. ایستگاه‌ها با فواصل منظم بازرسی می‌شوند تا ثابت کنند که موریانه‌ها تعدادی از ایستگاه‌ها را پیدا کرده‌اند و در حال تغذیه از پیش‌طعمه‌ها می‌باشند.
تصویر شماره ۱۰ یک ایستگاه نصب شده روی زمین را که مورد حمله موریانه‌ها قرار گرفته‌است را نشان می‌دهد. ایستگاه‌های روزمینی همیشه نصب نمی‌شوند، اما در موقعیت‌های خاص آنها می‌توانند بسیار مفید باشند. ایستگاه‌های روزمینی می‌توانند به فرآیند ریشه‌کنی کلنی سرعت بخشند.
ایستگاه‌های روزمینی فقط وقتی استفاده می‌شوند که بتوان یک حمله موریانه‌ها را در داخل ساختمان تعیین مکان نمود. وقتی‌که ایستگاه نصب شد، طعمه داخل آن قرار می‌گیرد. پس از آن که کلنی موریانه‌ها ریشه‌کن شد، ایستگاه‌های روزمینی حذف می‌شوند.
در شکل ۱۱ موریانههای جست و جو کننده غذا، یکی از ایستگاه‌های زیرزمینی را پیدا کرده‌اند و در حال تغذیه از پیش‌طعمه‌ها هستند. توجه کنید چگونه موریانه‌ها تونل‌هایی را در زیر زمین ساخته‌اند تا به ایستگاه دست یابند. این راه برگشت آنها به کلنی می‌باشد.
ایستگاه‌های Exterraطراحی شده‌اند تا هم فرآیند پیدا کردن ایستگاه سرعت بیابد و هم درصد ایستگاه‌هایی را که مورد حمله موریانه‌ها قرار می‌گیرند، افزایش دهد. این امکان پذیر است به دلیل چیدمان طعمه‌ها در داخل ایستگاه و ترجیح موریانه‌ها برای چوب، چوبی که برای پیشطعمه استفاده شده است.
در شکل ۱۲ ایستگاه را پس از آنکه از طعمه موریانه Labyrinthپر شده است، می‌بینیم. پیش‌طعمه‌ها از زاویه دید حذف شده‌اند، اما آنها واقعاً در داخل ایستگاه هستند. موریانه‌هایی که در حال تغذیه از پیش‌طعمه‌ها بودند اکنون مسیرشان را برای تغذیه از طعمه موریانه، Labyrinth، تغییر داده‌اند. موریانه‌ها این تغییر مسیر را انجام می‌دهند زیرا آنها خوردن طعمه موریانه (Labyrinth) را حتی بیشتر از مصرف پیش‌طعمه‌ها، ترجیح می‌دهند. زیرا Labyrinthطوری طراحی شده که ترجیح بیشتری برای موریانه‌ها داشته باشد.
در شکل ۱۳ ما ایستگاه‌هایی را می‌بینیم که موریانه‌ها آنها را پیدا کردند. ایستگاه‌هایی که با Labyrinthچندین دفعه پر شده‌اند. Labyrinthچندین اثر روی کلنی موریانه می‌گذارد. بهترین گواه این ادعا، تعداد اندک موریانه‌هایی است که برای تغذیه خارج می‌شوند. این تعداد اندک موریانههای باقی مانده به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و در وضعیتی نیستند که سبب خسارت بیشتر به ساختمان بشوند. این تعداد کم نیز می‌‌روند. با موفقیت Labyrinthکلنی ریشه‌کن میشود و خسارت موریانه‌ها به ساختمان متوقف می‌گردد.
در شکل ۱۴ موریانه‌ها از ساختمان و زمین زیر آن حذف شده‌اند. در شکل ۱۶ ایستگاه‌های روزمینی برداشته شده‌اند و جایگزین نخواهند شد. ایستگاه‌های زیرزمینی که موریانه‌ها قبلاً از آن تغذیه می‌کردند. اکنون برای پذیرش کلنی‌های جدید که ممکن است فضاهایی را که کلنی‌های ریشه‌کن شده اشغال کرده بودند، اشغال کنند، آماده شده‌اند.
