آیت‌الله صدوقی؛ مردی که در تمام صحنه‌های انقلاب حضور داشت/ چرا منافقین شهید صدوقی را به شهادت رساندند؟
شهید آیت‌الله صدوقی از یاران صدیق، باوفا و سی‌ساله امام امت بود. او یار امام و یاور ملت محروم بود که به حق در عمل نشان داده بود. چهارمین شهید محراب، عابدی مخلص و زاهدی بی‌ریا بود. از کار شبانه‌روزی و در خدمت مردم بودن احساس خستگی نمی‌کرد و مقاوم بود.
میراث آریا: شهید آیت‌الله محمد صدوقی در سال ۱۳۲۷ هجری قمری در خانواده‌ای روحانی در یزد متولد شد، ایشان فرزند مرحوم آقا میرزا ابوطالب یکی از روحانیون معروف این استان است.
آیت‌الله صدوقی از سال ۱۳۴۱ با شروع مبارزات انقلابی توسط امام خمینی (ره) به یاری ایشان شتافتند و در این راه متحمل زحمات و رنج‌های بسیاری شدند.
اساتیدی که محمد صدوقی در قم به فراگیری علوم اسلامی از ایشان پرداخت عبارتند از: شیخ عبدالکریم حائری، سید صدرالدین صدر، سید محمدتقی خوانساری، سید محمد حجت کوه‌کمری و امام خمینی است و ازجمله شاگردانی که از محضر او کسب فیض کرده‌اند می‌توان به این افراد اشاره کرد: علامه محمدتقی جعفری، شهید مرتضی مطهری و شهید قدوسی.
با شهادت آیت‌الله محمد صدوقی او چهارمین شهید محراب نام گرفت. کارنامه درخشان آیت‌الله صدوقی در مبارزات و جریان سازی مردم باعث شد تا نوک پیکان حمله منافقین او را نشانه رود.
اقامت در یزد
در سال ۱۳۳۰ شمسی که برای انجام کاری به یزد آمد، مرحوم حاج آقا وزیری از روحانیون سرشناس یزد پیشنهاد ماندن را داد و در این مورد خیلی سعی و کوشش کرد و تلگرافاتی هم به قم شد. آقایان هم با اینکه در پاسخ تلگراف نوشته بودند که ماندن در قم ضرورتش بیشتر است مع‌الوصف پذیرفتند و برای همیشه وارد یزد شد.
او در سال ۱۳۴۲ از حامیان روح‌الله خمینی بود و پس از پیروزی انقلاب، نماینده مردم یزد در مجلس خبرگان قانون اساسی و امام جمعه این شهر شد.
عشق و علاقه به اهل‌بیت علیه السلام
روش زندگی و سخنانی که از شهید صدوقی به یادگار مانده، بیانگر ارادت خاص ایشان به پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام است. شهید صدوقی از آغاز تشکیل خانواده، همواره مقید بود که یک روز در هفته، مجلس سوگواری و ذکر فضایل اهل‌بیت علیهماالسلام را در منزل برگزار کند. او حتی در دوران اختناق رضاخان نیز از این روش پسندیده دست برنداشت و با برپایی این مجالس، مردم را در راه خوشه‌چینی از فضایل و برکات ذکر اهل‌بیت علیهماالسلام یاری می‌رساند.
سیرت جوان‌پذیری
شهید آیت‌الله صدوقی، نه‌تنها با احترام به بزرگان، مقام آنان را در اجتماع ارج می‌نهاد، بلکه در جذب جوانان و تربیت آنان نیز تلاش وافری از خود نشان می‌داد. زمانی که به یزد آمد، حدوداً ۴۵ ساله بود ولی چنان با نسل جوان صمیمی شد که بیشتر شرکت‌کنندگان در نماز جماعت ایشان، جوانان بودند.
شهید صدوقی می‌دانست که با ورود جوانان به مساجد، آن‌ها آداب و سنت‌های اسلامی را فرامی‌گیرند و در محیط مسجد و مسجدیان، پایبندی بیشتری به اسلام از خود نشان خواهند داشت.
شهید صدوقی در مورد نقش ولایت‌فقیه در اداره جامعه چنین می‌فرمایند: امام خمینی با ایدئولوژی اسلام راستین و نیروی لایزال و خلاق ایمان، زنجیرهای اسارت را یکی پس از دیگری از دست و پای خلق مسلمان ایران برداشت. امام خمینی در رهبری خویش، به دنبال رهبری و ادامه رهبری ائمه معصومین علیهماالسلام است.
شهید صدوقی در نگاه امام خمینی(ره)
در دوران انقلاب، اعلامیه وسیله‌ای بود که گروه‌های مبارز با آن خط‌دهی می‌شدند و جامعه در پرتو و افق آن حرکت می‌کرد. شهید محراب آیت‌الله صدوقی در نهضت مردم ایران بر ضد حکومت شاهنشاهی، افزون بر ایجاد پل ارتباطی میان مردم و امام خمینی رحمه‌الله در رسانیدن این اعلامیه‌ها به مردم، خود نیز با صدور اعلامیه و خط‌دهی مردم، می‌کوشید بار سنگین مبارزه را از دوش امام بکاهد و شاید به همین دلیل است که امام خمینی رحمه‌الله در مورد ایشان می‌فرمودند: می‌توانم بگویم که شهید صدوقی محور این انقلاب بوده است.
کارهای عام‌المنفعه شهید صدوقی در یزد
تأسیس حوزه‌های علمیه شهرهای بم، تاکستان و شهرکرد، ساخت کتابخانه در مسجد حظیره یزد، تأسیس دفتر تبلیغات اسلامی در یزد و صندوق قرض‌الحسنه حضرت ولیعصر (عج) یزد، راه‌اندازی صندوق خیریه امام رضا (ع) یزد در جهت دادن مقرری و رسیدگی به امور رفاهی افراد بی‌سرپرست و یتیم، ساخت بیمارستان سیدالشهدا (ع) یزد با کلیه تجهیزات پیشرفته، تأسیس درمانگاه‌های زارچ، حیدرآباد و مشتاق و ساخت مسجد ملااسماعیل برای نمازهای جمعه، ازجمله کارهای عام‌المنفعه توسط این شهید در زمان حیات اوست.
وصیت شهید آیت‌الله محمد صدوقی
از خون شهدا حراست کنید و نگذارید انقلاب از مسیر اصلی خود منحرف شود. شهید آیت‌الله محمد صدوقی در بخشی از وصیت‌نامه خود چنین آورده است: اکنون که آن شهیدان به خون خفته نگران این انقلاب کبیرند که مبادا از مسیر اصلی منحرف شود، ملت وظیفه دارند از خون آن‌ها حراست کنند.
چگونگی شهادت چهارمین شهید محراب
در روز یازدهم تیرماه ۱۳۶۱ یکی از اعضای سازمان مجاهدین خلق به نام رضا ابراهیم‌زاده، در عملیاتی انتحاری، پس از نماز در مسجد ملااسماعیل به ایشان نزدیک شد، آیت‌الله صدوقی و محافظین سعی کردند او را جدا کنند، اما قبل از آن، نارنجک همراه فرد منفجر شد و خون پاکش محراب را گلگون نمود و این همان معراج به سوی الله بود که او آرزویش را داشت و بارها از خدا خواسته بود.
پیکر ایشان در گلزار شهدای مسجد حظیره (روضه محمدیه) یزد دفن شد.
گزارش از سید سعید طباطبایی کارشناس روابط عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان یزد
