صنايع دستي استان يزد به ويژه صنعت سفال جلوه اي از هنر، فرهنگ و تمدني است كه روح هر بيننده اي را در نقوش و ظرافت خود غرق مي كند واين از اعجاب  هنر يك ميبدي است كه گردشگران را متمايل  مي كند تا آن را به عنوان سوغات به ارمغان ببرند.در ميان مردم شهرستان ميبد اين هنر به؛ سبو سازي؛، ؛ كواره گري ؛و ؛تنور سازي ؛معروف است. هنرمندان به منظور طراحي انواع نقش ها بر روي ظروف سفال  از دستگاهي به نام ؛آسيابك؛ استفاده مي کنند كه در گذشته از جنس سفال بوده است و هم اكنون از فلز است. قسمت زيرين دستگاه به منزله پايه بوده و قسمت ديگر بر روي قسمت پايه نصب شده است كه  حركت دوراني دارد. آنان ظروف سفالي آماده را بر روي آسيابك قرار دمی دهند و با مهارت خاصي به حركت در مي آوردند و خطوط ممتد و موازي موجود در نقوش را بر روي ظروف ترسيم مي كنند.

آسياب كه نام ديگر آن «طاحونه» مي‌باشد، در نقاط مختلف جهان به صورتهاي متفاوتي وجود دارد و براي آرد كردن گندم و غلات ديگر جهت تهیه نان و مصارف مختلف از آن استفاده مي‌شد . آسیاب های آبی از جمله آثار تاریخی این استان محسوب می شود که معمولا در کنار آبادی ها و بر سر راه قنات ها ساخته شده اند.آسیاب دستي آن در منازل قدیمی یزد ، با دو سنگ مسطح وجود دارد كه بر روي هم قرار مي‌گيرند. دسته‌اي به سنگرويين متّصل است كه با دست چرخانده مي‌شوند و نام اين نوع آسياب، دستاس است كه بدان «آردچي» و «آرچي» نيز مي‌گويند. ساختمان داخلي آسياب دارای چند اتاق جهت استراحت آسيابان و انبار گندمهايي كه بايد آرد شود ، می باشد.