هنر سفالگری ، نفیس ترین گنجینه میبد

صنایع دستی استان یزد به ویژه صنعت سفال جلوه ای از هنر، فرهنگ و تمدنی است که روح هر بیننده ای را در نقوش و ظرافت خود غرق می کند واین از اعجاب  هنر یک میبدی است که گردشگران را متمایل  می کند تا آن را به عنوان سوغات به ارمغان ببرند.در میان مردم شهرستان میبد این هنر به؛ سبو سازی؛، ؛ کواره گری ؛و ؛تنور سازی ؛معروف است. هنرمندان به منظور طراحی انواع نقش ها بر روی ظروف سفال  از دستگاهی به نام ؛آسیابک؛ استفاده می کنند که در گذشته از جنس سفال بوده است و هم اکنون از فلز است. قسمت زیرین دستگاه به منزله پایه بوده و قسمت دیگر بر روی قسمت پایه نصب شده است که  حرکت دورانی دارد. آنان ظروف سفالی آماده را بر روی آسیابک قرار دمی دهند و با مهارت خاصی به حرکت در می آوردند و خطوط ممتد و موازی موجود در نقوش را بر روی ظروف ترسیم می کنند. در گذشته ، خاک مصرفی سفالگری در میبد از محلی در مجاور کوره های موجود در ؛ لب دروازه؛ روبروری مسجد مهدیه این شهرستان که موسوم به ؛گل کنه؛ بود برداشت می شد و در حال حاضر خاک مصرفی از صحرای شمس آباد  تهیه می شود.توسعه و گسترش هنر  و صنعت سفالگری  می تواند جاذبه های گردشگری استان را  رونق خاصی ببخشید.یک هنرمند فقط با کمی گل می تواند احساساتش را به شیوه زیبایی منتقل کند و از این طریق پیوندی مستحکم با روح ، عشق و ارزشهای والای فرهنگی  برقرار کند.قدیمترین صنعت سفالگری حدود ۱۰هزار سال پیش در آفریقای شرقی بدست آمد که سبدی بافته بودند و روی آن را با گل پوشانده بودند و در کشور ایران صنعت سفالگری در شهرستانهای میبد یزد و لاجین همدان  رواج و رونق خاصی دارد که در شهرستان میبد هنر سفالگری همراه با نقاشی و صیقل زدن  با رنگهای روشن مانند  قرمز است.سالانه۲۰۰ تن سفال و ۱۰۰ تن سرامیک در ۴۰ کارگاه سفالگری شهرستان میبد  تهیه می شود و ۸۰۰ نفر هنرمند در عرصه سفالگری در آن مشغول فعالیت هستند.صنعت سفالگری شهرستان میبد دارای شهرت جهانی است  و تنوع رنگ ، طرح، لعاب و بهبود کیفیت سفال طی ۲۳سال اخیر باعث جلب توجه گردشگران شده است.صنایع دستی در ایران یکی از قابلیت های فرهنگی و هنری است با پیشینیه تاریخی بسیار، تلفیقی از خلاقیت هنرمند همراه با کار دست که در صورت توجه می تواند همپای صنایع بزرگ و مدرن گام بر دارد.